This is an automated archive made by the Lemmit Bot.
The original was posted on /r/thenetherlands by /u/hangjongeren on 2023-11-06 11:02:22.
Hoi allemaal,
Ik ben een man op een leeftijd waarop men meestal een eerste kind krijgt, dan wel in ieder geval een idee hebben of ze wel of geen kinderen willen. Ik heb een fijne, stabiele relatie met een fantastische vrouw van vergelijkbare leeftijd. Zij wil kinderen en ik weet het niet. Het schort hem niet aan toekomstperspectief, voldoende financiële zekerheid, gebrek aan steun van familie/vrienden of andere belemmerende factoren waardoor men soms vindt dat het beter is om geen kinderen te krijgen. Ik denk ook dat ik best een goede vader zal zijn, alleen zou ik ook een gelukkige vader zijn?
Om mij heen lijkt het alsof iedereen al een keuze heeft gemaakt, meestal omdat ze een sterk genoeg gevoel hebben om te weten of ze wel of geen kinderen willen. Bij mij lijkt dat gevoel grotendeels te ontbreken. Ik kan me er gewoon onvoldoende voorstelling van maken hoe het is om ouder te zijn en ik sta er op dit moment, tot frustratie van mijzelf en van mijn vriendin, er nog volledig neutraal in. Dingen die mij nu gelukkig maken, daarvan weet ik dat ze me gelukkig maken omdat ik het uitgeprobeerd heb. Maar hoe kan ik weten of ik ouder wil zijn als ik nog nooit ouder ben geweest of ook maar iets heb meegemaakt wat er bij in de buurt komt?
Natuurlijk kan ik me wat voorstellen bij ongemak van weinig slaap, zeurende kinderen en een verminderde mate van vrijheid, maar hoe weegt dat voor mij op tegen de positieve kanten van het ouderschap? Wanneer ik met collega’s praat over de pros en tegens van het ouderschap, dan hoor ik heus wat ze zeggen, als ze zeggen dat het zwaar is maar het aan het einde van de dag het allemaal waard is. Maar tegelijkertijd wekt het de vraag op, of wat hen blij en gelukkig maakt, mij ook blij en gelukkig zal maken? En hoe verhoudt dat abstracte geluk zich tegen wat je inlevert wanneer je aan een gezin begint. Het welbekende advies om de pros en tegens op te schrijven en zo een besluit te maken, geeft me daarom onvoldoende houvast. Omdat ik me bij de tegens zoveel meer kan voorstellen dan bij de pros, heb ik het idee dat ik dan een valse vergelijking trek.
Ik ben erg benieuwd te horen of mensen in een soortgelijk dilemma hebben gezeten en hoe ze uiteindelijk tot een keuze hebben kunnen komen. Zijn er dingen die jullie bijvoorbeeld hebben geholpen om een keuze te maken? Ik sta open voor alle suggesties.
TLDR; OP heeft onvoldoende ‘gevoelens’ over het ouderschap en weet daarom niet of hij kinderen wil en vraagt daarom om advies.